مهریه مالی است که مرد همزمان با انعقاد نکاح در سند رسمی ازدواج متعهد میشود به همسر خود بپردازد. مهریه باید چیزی باشد که در بین مسلمانان مالیت داشته باشد،برای مثال مهریه می تواند پول نقد، سکه و طلا، اموال منقول و غیر منقول و حتی انجام کار خاصی بر ذمه شوهر باشد.
گفتنی است که مهریه باید کاملا مشخص و معین باشد و مبهم نباشد مثلا اینکه زوج بگوید یکی از خانه هایم یا زمین هایم یا سه دانگ از خانه ای که در آینده میخرم را به عنوان مهریه به زوجه می دهم صحیح نیست. مهریه بعد از نکاح و ثبت در سند ازدواج به عنوان دین و بدهی بر ذمه زوج قرار می گیرد.
نکات دیگری درباره مهریه:
مهریه در سند رسمی ازوداج ثبت می شود که از مزایای این عمل می توان این مورد را ذکر کرد که این سند، یک سند لازم الجرا است.
از ویژگی های سند لازم الاجرا ، این است که می توان از طریق دفتر خانه تنظیم سند ازدواج و گرفتن اجراییه و مراجعه به اداره اجرای اسناد رسمی ثبت، آن را به اجرا گذاشت. بنابراین این سند هم از طریق اداره ثبت و بدون مراجعه به دادگاه قابل وصول هستند و هم از طریق مراجعه به دادگاه حقوقی.
برای اقدام از طریق دادگاه حقوقی خانواده زن می تواند در صورت تمایل با مراجعه بت وکیل و دریافت مشاوره حقوقی خواسته خود را در برگه های مخصوص دادخواست نوشته و مهریه خود را از طریق دادگاه محل سکونت همسر و محل سکونت خود درخواست کند که بعد از طرح دعوا دادگاه زوج را به پرداخت مهریه ملزم می کند.
لازم است بدانید که مهریه ممکن است به دو صورت عندالمطالبه و عندالاستطاعه باشد. در صورتی که مهریه عندالمطالبه باشد، زن هر زمان که تمایل داشته باشد می تواند مهریه خود را از زوج مطالبه کند و این مطالبه ربطی به دارا یا ندارا بودن زوج ندارد. اما در صورتی که مهریه عندالاستطاعه باشد، دریافت مهریه مشروط به دارا بود زوج است. یعنی اگر زوج توانایی پرداخت مهریه را نداشته باشد زن نمی تواند آن را از او مطالبه کند و هر زمان که مرد قادر به پرداخت باشد زن می تواند مهریه خود را از همسرش مطالبه کند.